Goodbye Java, hello Bali!

De laatste keer dat we om 4.30 uur worden gewekt door de gebedsomroeper. Ik slaap daarna niet meer, tot tien minuten voor de wekker. Om 6.30 uur word ik ruw gewekt uit mijn slaap. We staan op, genieten (maar niet heus) van het karige ontbijt en drinken daarbij flink wat koffie.

Al om 8.20 uur vertrekken we uit Kalibaru, op weg naar de ferry in Ketapang. Die brengt ons in een uurtje naar Bali. We zwaaien Java uit, en varen onder een zware wolkendeken naar de overkant. Het is laag water, en daardoor zijn er geen hoge golven. Halverwege de overtocht zien we op onze mobieltjes dat het in een seconde een uur later is geworden. Tussen Java en Bali zit een uur tijdsverschil. Zo is het in een keer 12.15 uur.

Zodra we de ferry afrijden zien we gelijk de typische hindoetempeltjes. Na nog geen twee uur rijden zijn we bijna bij ons hotel als Tofik zegt dat we stoppen voor de lunch. Het is dan 14.15 uur. We hebben nog niet echt trek, en zouden liever gelijk doorrijden naar het hotel. We lopen het restaurant in dat bomvol toeristen zit. Een onaantrekkelijk buffet staat aan de linkerkant van het restaurant en nodigt niet echt uit tot opscheppen. Wat verbouwereerd gaan we zitten. Als we de drankkaart krijgen (met behoorlijke prijzen) en horen dat het buffet 90.000 roepia’s per persoon (exclusief 21% tax) kost bedanken we voor dit feest. We lopen weer naar buiten en wachten tot Tofik terug is. We voelen ons lichtelijk genaaid. Waarschijnlijk mag hij gratis eten omdat hij ons ‘aanbrengt’, maar dit is een regelrechte tourist trap. Hij heeft waarschijnlijk van een andere chauffeur gehoord dat wij alweer bij de auto terug zijn en komt aangesneld. Ik meld dat ik 90.000 IDR per persoon behoorlijk prijzig vind voor een kop soep (want dat had ik willen bestellen), maar hij reageert niet echt, al heeft hij best door dat we hier niet zo blij mee zijn.

Drie (!) minuten later komen we aan bij het Banyualitt Spa & Beach Resort, met een heerlijk zwembad erbij. We laten de koffers naar onze kamers brengen, schieten de zwemkleding aan en duiken in het zwembad. Ondertussen bestellen we Thaise Yom Yam soep, spaghetti en fish & chips, met een grote Bintang (voor maar 30.000 roepia (€ 2,10), wat een koopje!) en veel koud water. We eten al het smakelijks op ons strandbedje op. Ondanks de bewolking is het lekker warm. De rest van de middag doen we he-le-maal niks.

We hebben laat geluncht en gaan ook wat later avondeten. Op Tripadvisor vinden we een restaurant dat ook tafels op het strand heeft. Telefonisch reserveren via de receptie lukt niet, dus we gaan op de bonnefooi. Via het strand is de kortste route, en met de lampjes van onze telefoons lopen we westwaarts. We zien dat er nog wat tafels vrij zijn op het strand, maar met bordjes ‘gereserveerd’ erop. Gelukkig is er nog één tafel vrij! Ze tillen een tafel van binnen naar het strand en we settelen ons prinsheerlijk met de voetjes in het warme zand. Geen zuchtje wind. Het is tropisch. Ries en ik bestellen dan ook een mojito. Zo fijn dat hindoeïsme op Bali ;-). We gaan allemaal voor de houtoven pizza, en die gaan tot de laatste kruimel op. Een toet kunnen we niet weerstaan en we nemen warme appeltaart, aardbeienijs, bananasplit en een dame blanche. Tonnetjerond rollen we terug naar ons hotel. We gaan nog snel bij een winkeltje aan om iets van cake te halen voor morgenochtend. We gaan morgenvroeg dolfijnen kijken en aansluitend snorkelen. Om half 11 zijn we daarvan terug en kunnen dan pas ontbijten.

Het is nu 22.51 uur en mijn ogen vallen bijna dicht. Vermoeiend hoor vakantie.

Selemat tidur luitjes!